{title: Miła}
{subtitle:Karel Kryl}
{subtitle:překlad: Maryna Miklaszewska}

{c:1.}
[Am]Szczur połknął gulasz mdły, już pora wyjść z kantyny,
[E]karcianej zapis gry na liście od [Dm]dziew[E]czyny.
[Dm]Przed nami długa noc, ruszamy jutro z rana,
[C]pod szary wpełzasz koc, [E]co skrywa grzech Onana

{start_of_chorus: R}
[Am]Miła – [G]nie przychodź na wołanie,
[Am]miła – [G]wojenka moja pani,
z [C]nią się [G]kochać [Am]chcę, gdy w [G]nocy się [Am]budzę[E]…
[Am]Miła – [G]twą postać widzę we śnie,
[Am]miła – [G]dojrzałe dwie czereśnie
[C]Weźmiesz [G]z dłoni [Am]mej, gdy [G]kiedyś po[Am]wrócę[E].
{end_of_chorus}

{c:2.}
Dwadzieścia prawie lat i w czapkę znaczek wpięty,
papieros w kącie warg niedbale uśmiechniętych.
Obija się o bok nabite parabellum,
Śpiewamy, idąc w krok dwa metry od burdelu.

{start_of_chorus: R}
Miła – nie przychodź na wołanie…
{end_of_chorus}

{c:3.}
Już dojadł resztki szczur, do koszar powracamy,
na ścianach latryny wzór z napisów nie dla damy…
Na sen nam czasu brak, kostucha kości liczy,
pijani w drobny mak walimy się na prycze.

{start_of_chorus: R}
Miła – nie przychodź na wołanie…
{end_of_chorus}